(Barth) - Poème - Poem - Puisi

Pulau Dodola - Morotai

Mon amour

Mon amour, ma vie

Quand je vois le jour se lever,

Ma première pensée va vers toi,

Quand je vais le soir me coucher,

Ma dernière pensée est pour toi

Pour la femme que j'aime,

Celle qui me rend en pleurs,

Je t'offre ce poème,

Il vient du fond du coeur

Je me souviens de ces moments,

Avec toi et passionnément.

Je t'ai vu, avec plaisir,

Sentir ta chaleur m'envahir.

Quand j'ai dû lire ce message,

Je suis tombé de mon nuage.

Le monde autour s'est effondré,

Je me sentais seul, ruiné.

Sans toi le monde n'a aucun sens,

Ma voix n'est plus que silence,

Mes yeux se brouillent , mon coeur s'arrête,

Comme le calme avant la tempête.

 ↻↻↻↻↻↻↻↻↻↻↻↻↻↻↻↻↻↻↻

Cintaku, hidupku

Saat aku melihat hari baru,

Pikiranku tertuju padamu,

Saat aku melihat hari terbenam,

Pikiran terakhirku adalah kamu

Untuk wanita yang aku cintai,

Hal ini membuatku menangis,

Aku mempersembahkan puisi ini,

Yang datang dari dasar hatiku

Aku ingat kenangan-kenangan itu,

Denganmu dan penuh semangat.

Aku melihatnya, dengan gembira,

Merasakan panasmu menerpaku.

Saat aku harus membaca pesan ini,

Saya jatuh ke dalam awan-awan.

Dunia di sekitar runtuh,

Saya merasa sendiri, hancur.

Tanpamu duniaku tidak ada artinya,

Suaraku tidak lebih dari diam

Mataku kabur, jantungku berhenti

Seperti ketenangan sebelum badai.